เตรียมตัวให้พร้อม!มันกำลังมา แจ้งข่าวสารการชำระโลก

เอาเป็นว่า ทุกสิ่งที่เกิด เกิดด้วยเหตุและปัจจัย สมบูรณ์ บริบูรณ์ ประชุมพร้อมเพรียง..

ปัจจุบันนี้ ยุคนี้ ก็ เรียกได้ว่า เหตุปัจจัย สมบูรณ์ บริบูรณ์..

ผู้ได้ชื่อว่า "มนุษย์" เป็นผู้มีความสามารถ พัฒนาตนเอง ถึง ระดับมหาเทพ ยังต้องก้มกราบ สักการะ..

แต่ มนุษย์ กลับหลงอยู่กับ "มายา"

ผู้ได้ชื่อว่า "มนุษย์" เป็นผู้มีความสามารถทำลายได้ ถึงขนาด สามแดนโลกธาตุ ยังลุกเป็นไฟ..

 

ในการกล่าวถึงชื่อหนังสือ..

เราไม่มีเจตนากล่าวติเตียน หรือ เพ่งโทษ ผู้เขียน..

เพียงแต่เราพูดตามความเห็น ความเข้าใจของเรา เราอาจจะปัญญาไม่ถึงพร้อม ในการฟังธรรมเรื่องนี้..

หากเป็นการพาดพิงชื่อหนังสือ หรือ กระทบกระเทือนถึงผู้เขียน เราต้องขออภัยไว้ ณ. โอกาสนี้..

 

ห้องข้างๆนี่ หมดรูปจะทำเป็นรูปหน้ากระทู้แล้วเหรอ ถึงขนาดต้องเอารูปนักการเมือง มาเป็นรูปหน้าปก..

ชื่อ จขกท. ระดับมหาเทพ แต่ การกระทำ ระดับ สติ ปัญญา นี่ อนุบาล หมีน้อย..

 

ให้รู้ไว้ว่า ทุกอย่างที่เกิด ทุกอย่างที่ประสบอยู่ ไม่มีความบังเอิญ..

ทุกอย่างที่เกิด เกิดโดย "กรรม"

ทุกอย่างที่เกิด เกิดโดย "ธรรม"

 

เรื่องธรรมารมณ์ ที่ท่านกล่าวประมาณไหนคะ

สำหรับจิตยิิ้ม ธรรมารมณ์ทีเกิดขึ้นกับตนเอง คิดว่าตนเองรู้นะ แต่ไม่มีปัญญาไปจัดการกับธรรมารมณ์ที่เกิดขึ้นนะค่ะ

ธรรมมารมณ์ สำหรับตนเองแล้ว คือตัวแหล่งกำเนิดแห่งอารมณ์ โดยเราไม่รู้ว่ามันที่มันเกิดขึ้นมันมีต้นเหตุเป็นเพราะอะไรกันแน่

อย่างตอนนี้เห็นได้ชัด ระหว่างความสับสน เพราะเราไม่รู้แจ้งชัดแหล่งกำเนิดที่แท้จริงของมัน ว่าต้องการอะไรกันแน่ หยั่งเข้าไปรู้ไม่ถึงในเหตุผลบางเรื่อง ถ้าเรานิ่งหาเหตุของความต้องการที่แท้จรืงของมันได้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นใจเราจะยอมรับมันได้เสมอ

อย่างเช่นกรณี.....

ยุคนี้เงินสำคัญไหม! ถ้าเรากล่าวถ้าเราคิดจะเกิดมาสร้างบารมี การเรียนรู้ปัจจัย 4
- อาหารไม่ว่าจะมีมากมายก่ายกองแค่ไหน เราก็กินได้แค่อิ่ม

- เสื้อผ้า แค่รู้สึกใส่แล้วสบาย ก็พอแล้ว

- ที่อยู่ เพียงแค่ได้อาศัย ยาววาหนาคืบ แต่สะอาด สะดวก ปลอดภัย ท่ามกลางแวดล้อมธรรมชาติที่สุขและสงบ

- ยารักษาโรค ก็ไม่ต้องทุกข์จนเกินไป เพียงแค่บำบัดรักษาให้หายทุกข์ได้

แต้ยังทำสิ่งนี้ไม่ได้ ก็เพราะว่า....ไม่เข้าใจ

ยุคนี้ลำบากเรื่องเศรษฐกิจ ถึงไม่ทุกข์ยากแต่ไม่สบายใจ เพราะฆาราราวาสไม่สามารถดำรงตนอยู่ในสภาวะเช่นนี้ได้นะค่ะ

จะก้าวออกไปก็ก้าวไปไม่สุด ลังเลร่่ำไร จะทำอะไรก็ไม่ทำ ทำทางโลกไม่ได้เสียที มันฝืนน่ะ จะทำอย่างไร

บ่น!!! ไม่มีเพื่อนที่จะรับฟัง

นี้แหละค่ะ ความสับสนของธรรมารมณ์ ที่ยกตัวอย่าง

อย่างโพสต์ที่ผ่านมา ก็รู้ว่ามีธรรมารมณ์ในการโพสต์ร่วมด้วย แต่เป็นธรรมารมณ์ที่เกิดขึ้นเพราะความต้องการผลักดันที่แฝงเร้นอยู่เบื้องหลังของอารมณ์ภายในนั้นนะค่ะ

 

พระพุทธเจ้าสอนให้พิจารณา ปัจจัย4 ยังไง ทำไมไม่ศึกษา..

จะมาด้นเดาเอาเองทำไม ผู้สอนตายไปหลายรุ่น ละ นับได้ก็ 2,500 กว่าปี..

ปัญญามีก็ศึกษา แล้ว นำมาประพฤติ ปฏิบัติ เอง สิ..

 

แค่โพสต์เดียวกัน ยังขัดแย้งกันเอง แล้ว..

เมื่อยังวิ่งตามโลก ก็ยากจะเห็นโลกอย่างแจ่มแจ้ง..

เมื่อไม่เห็นโลกอย่างแจ่มแจ้ง ก็ยากจะอยู่เหนือโลก..

 

เรื่องตัวละครไม่รู้นะว่าจะเป็นเช่นไร หากถ้าเป็นไปอย่างที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์กล่าวไว้ ก็อยากนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

ความรู้ใหม่และข่าวสารการชำระโลกทั้งปวง เพื่อยกระดับสติปัญญา ที่ล้วนมีคำตอบสำหรับจิตหยาบที่สับสนสงสัยในเรื่องราวเบื้องหลังมิติโลก เกี่ยวกับมนุษย์และโลก ซึ่งแท้จริงแล้วหากมนุษย์สามารถยกระดับสติปัญญาให้สูงส่งจนถึงขั้นใช้ปัญญาญาณแทนการนึกคิดแบบจิตมนุษย์ได้ คือ สามารถ "หยั่งรู้" ด้วยตนเองได้แล้ว จะสามารถล่วงรู้ข้อมูลทั้งหมดทั้งสิ้นที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้ถ่ายทอดมาให้

หากเป็นอดีตชาติหลายร้อยปีย้อนรอยถอยหลังจากนี้ไปนั้น ความลับนี้คงไม่อาจมาเฉลยความจริงซึ่่งเป็นความลับเบื้องหลังมิติโลกมายาวนานนับหกหมื่นปีเศษให้มนุษย์ล่วงรู้ได้ โดยเฉพาะเรื่องราวที่เกี่ยวกับพระบิดาแห่งเจ้า (องค์ธรรมิกราช) และเรื่องราวของกาแล๊กซี่กับระบบสุริยะจักรวาลของมนุษย์เอง เนื่องจากถ้าหากยังไม่ถึงกำหนดเวลาแห่งกาลสิ้นยุคพลังงานเก่าของดาวเคราะห์โลกกับมนุษย์ทั้งหลายแล้ว ก็มิอาจเปิดเผยใดๆ ได้

เพราะเหตุว่ามันเป็นหน้าที่ของมนุษย์ทุก ๆ คน ที่จะต้องเข้าให้ถึงปัญญาญาณหยั่งรู้ของตนเองในความรู้ใหม่ที่แจ้งสื่อมา

และอาจมีคำถามว่า ถ้ามนุษย์มีหน้าที่ต้องสั่นสะเทือนจิตวิญญาณเพื่อการหยั่งรู้เรื่องราวเหล่านั้นด้วยตนเองแล้ว ใยจึงต้องได้รับสาส์นเพื่อเฉลยสิ่งที่มนุษย์ต้องไขว่คว้าหากเอาด้วยตนเองเล่า ใยมิรอให้มนุษย์หยั่งรู้กันด้วยตนเองในวันนี้หรือวันหน้า หรือวันต่อ ๆ ไปมิเหมาะสมกว่าหรือ?

คำตอบคือ เป็นเพราะเหตุว่า เวลาและโอกาสสำหรับมนุษย์มันสิ้นสุดลงแล้ว เพราะมันถึงกำหนดแห่งกาลสิ้นยุค แล้ว คำเฉลยนี้จึงจำต้องเกิดขึ้น ไม่ต่างจากการที่เวลาในการทำข้อสอบของนักเรียนสิ้นสุดลง คำเฉลยทั้งหลายย่อมต้องถูกนำมาเปิดเผย มันก็มิต่างกันกับการที่เจ้าหยั่งรู้ในความรู้นั่นๆ ด้วยตัวมนุษย์เองแม้แต่น้อย

ถึงแม้มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่ท่านคนเมืองน้ำดำให้นัยยะอะไรบางอย่างไว้ แต่พออ่านแล้วก็ตื่นเต้นอยู่ไม่ใช่น้อยเลยค่ะ

 

ร่างกายสังขาร มันเป็นสมมุติ มันเป็นมายา มันไม่มีอยู่จริง..

เรื่องราวที่เกิดขึ้นบนโลก มันเป็นมายา..

เพราะหลงติดอยู่ในมายา..

เพราะหลงยึดมายา มาเป็นตน มาครอบครอง มันจึงไม่จบ ไม่สิ้น..



จิต นี้ ต่างหาก ไม่เคยเกิด ไม่เคยตาย..

ผู้ ตื่น แล้ว ย่อม เข้า ใจ อย่าง แจ่มแจ้ง..

 

กายสังขาร มีไว้ให้ดวงจิตมาอาศัย..

กายสังขาร มีไว้ให้ดวงจิต ได้เรียนรู้..


จิตที่รู้แจ้ง ในกายสังขาร ก็รู้แจ้งโลก รู้แจ้งในจักรวาล รู้แจ้งในวัฏฏะ..

 

ภัยทั้งหลายทั้งปวง ภัยพิบัติอันน่ากลัวที่สุด คือ "ภัยแห่งการเกิด"

ที่ใด ยังมีการเกิด ที่นั้นมีทุกข์ล้วนๆไม่จบสิ้น..

ภัยทั้งหลายทั้งปวง ภัยพิบัติอันน่ากลัวที่สุด คือ "ภัยแห่งความไม่รู้"

 

อย่าวิ่งตามโลกอยู่เลย อย่าหวาดกลัวภัยพิบัติอยู่เลย อย่าสนใจสิ่งภายนอกอยู่เลย อย่ามัวโปรดสัตว์ภายนอกอยู่เลย..

สิ่งภายนอก มันเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มันเป็นทุกข์ล้วนๆ มันเป็นทุกข์ทั้งสิ้น

สนใจใส่ใจ สิ่งที่อยู่ ในภายใน ดีกว่า..

โปรดสัตว์ ในภายใน ดีกว่า จึงได้ชื่อว่า "ผู้มีเมตตาอันยิ่ง"

 

ความรู้ที่แท้จริงเกี่ยวกับการอุบัติขึ้น และเบื้องหลังการอุบัติขึ้นของสรรพสิ่ง และความจริงที่แท้จริงเกี่ยวกับมนุษย์และความลี้ลับเบื้องหลังมิติโลกที่มนุษย์ยังไม่เคยรู้ว่าตนจะต้องรู้

ซึ่งวันสิ้นยุคแห่งยุคพลังงานเก่าและวันเริ่มต้นของยุคพลังงานใหม่ ที่ผ่านการชำระจิตสำนึกให้ใสพิสุทธิ์จากกรณีชำระโลกมาแล้ว และจิตวิญญาณของผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ในยุคพลังงานใหม่จะต้องใช้เป็นคัมภีร์ส่องทางไปสู่แสงสว่างของชีวิตและจิตวิญญาณของตน และเพื่อนร่วมโลกเดียวกันนี้ตลอดไป ซึ่งเป็นหน้าที่ เป็นเพื่อนร่วมงานกับโลกของตนให้จงได้ หากทำหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพแล้ว จะต้องเรียนรู้การสร้างความเป็นหนึ่งเดียวกันกับสังคมโลกให้จงได้

นั่นหมายความว่ามนุษย์ยุคพลังงานใหม่ทุกคน จะต้องตอบคำถามตนเองให้ได้ว่า

1.จะสร้างความสงบสุขในจิตใจตนเองในทุกขณะจิตได้อย่างไร?
2.จะต้องสำรวมกายใจอย่างไร จึงจะไม่เป็นเงื่อนไขทำลายความสงบสุขผู้อื่น?
3.จะต้องแสดงออกอย่างไรจึงจะสร้างความเป็นหนึ่งเดียวกันกับผู้อื่นได้ทุกเมื่อ?
4.จะต้องคิดและต้องตัดสินใจอย่างไร จึงจะได้ผลึกแห่งการคิดนึกเป็นคำตอบที่ถูกต้องและเหมาะสมดีงามเสมอ?

นี้คือลมหายใจของมนุษย์ยุคพลังงานใหม่ ที่ต้องหาคำตอบและนำแสดงออกอย่างเป็นรูปธรรมต่อเพื่อนมนุษย์คนอื่น ๆ

และ หน้าที่โดยตรงและโดยอ้อมของมนุษย์ ในการสร้างความเป็นหนึ่งเดียวกันกับโลกนี้ มนุษย์จะต้องแสดงออกผ่านทางจิตสำนึกที่สั่นสะเทือนด้านบวกของตนเองเท่านั้น จะแสดงเป็นอื่นมิได้ ซึ่งมนุษย์มีหน้าที่สร้างแรงสั่นสะเทือนทางจิตสำนึกด้านบวก เพื่อมอบพลังงานความรักให้แก่ดาวเคราะห์โลกของตนอย่างมุ่งมั่นขันแข็งเท่านั้น

ความรักจากจิตสำนึกที่สั่นสะเทือนด้านบวกของตนให้โลก ในมิติทางพลังงาน ที่ตาเปล่ามองไม่เห็น และความรู้ใหม่นี้ยังมิเคยได้รับอนุญาตให้เปิดเผยต่อมนุษย์โลกคนใดมาก่อน

การทำให้โลกเสียสมดุลของมนุษย์เกิดขึ้นทั้งสองด้าน อันเกิดจากมนุษย์ป่วยเป็นโรคจิตสำนึกบกพร่อง ไม่อาจสร้างแรงสั่นสะเทือนทางด้านบวกมอบให้แก่กันและกันเองมอบให้แก่ดาวเคราะห์โลกของตนได้นั่นเอง การเสียสมดุลทางกายภาพและทางพลังงานในระบบดาวเคราห์โลก จึงตกต่ำติดลบจนสุดขีดแล้ว

 

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีหนทางในการแก้ไขได้เสมอ หากเรารู้สาเหตุที่แท้จริง
ใช่ค่ะ ถ้าเราเข้าข้างตนเอง ว่ามันเป็นวัฏจักรแห่งความเสื่อมและความเจริญ
เราคงจะทำอะไรมันไม่ได้ไปมากกว่านี้แล้ว
แต่ถ้าเรารู้ไว้ เพียงแค่เราส่งต่อกันไปเรื่อย ๆ จากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง
ก็ยังดีกว่าที่ไม่รู้ว่า ที่กำลังเกิดขึ้นนี้แท้จริงเป็นเพราะอะไร

และเชื่อว่าพลังงานของส่วนน้อย ที่เริ่มจากจุดเล็ก ๆ จุดใดก็ใด เมื่อหลาย ๆ จุด เกิดหลาย ๆ ที่เมื่อรวมกันเข้าย่อมรวมกันเป็นจุดใหญ่ได้อย่างแน่นอน

มนุษย์ทุกคนมีแก่นแท้ และแก่นแท้ที่เป็นสัจจะความจริงอยู่ในตัวของเขาแล้ว คนที่มีจิตใจไม่หนามืดจนเกินไป เขาจะรู้และเข้าใจได้ และมนุษย์แสงสว่างทุกคนที่กระจายอยู่ทั่วโลก หลาย ๆ คนก็เป็นผู้นำให้แสงสว่างเกิดขึ้นอยู่ค่ะ

 

ถามว่า...เชื่อในสิ่งที่จิตยิ้มกล่าวไหม สำหรับตนเองแล้วบางทีก็อยากจะบอกว่ามันเป็นเรื่องที่ไกลตัวมาก แต่การที่นำมาลงข้อมูลนี้ บางครั้งก็ยังขัดแย้งกับตนเองอยู่เลย คือ ข้อมูลบางอย่างถ้าเอาลึกๆ จริง ก็ไม่อยากลงเพราะไม่รู้ว่าปัจจุบันเรื่องราวไปถึงไหนแล้ว แต่ที่เห็นอยู่ทุกวันนี้โลกกำลังเป็นไปตามที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์กล่าวไว้ทุกประการ เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในโลก

ยังเข้าข้างตนเองอยู่เลยว่า ไม่มีอะไรหรอก โลกมันก็เป็นวัฏจักรอย่างนี้แหละ แต่ขณะที่นั่งพิมพ์ไป โลกก็ยังสั่นสะเทือนแกว่งไกวให้เรารับรู้ได้ และพอเราจะเอาความรู้เดิมๆ ว่าคนในโลกเพียง 1 % หรือ ประมาณ 70 ล้าน คนจะถูกชำระออกไปจากระบบโลกนี้ ก็ยังไม่ได้รับอนุญาตให้พิมพ์ลงได้ อยู่ดี ๆ กระทู้ก็ถูกเด้งออกไปจากระบบของเว็บและต้องเข้าระบบใหม่

จึงไม่รู้ว่าความจริงที่แท้จริงมันจะต้องเกิดอะไรกันแน่....

แต่ก็ยังคงเบาใจว่าเรื่องที่เรามาลงสามารถนำมาบอกกล่าวกันให้รู้ได้ค่ะ และมีการดูแลอยู่ค่ะ

 

ผู้ที่รู้อะไรเป็นอะไร เขาก็ทำมาหลายปีแล้ว ก่อนที่เราจะเข้ามาเวปนี้ซะอีก..

การช่วยโลกได้ มีทางเดียว คือ ปฏิบัติ สมาธิจิตตภาวนา เท่านั้น..

ผู้ที่ออกมาป่าวประกาศ ว่าโลกกำลังเสียสมดุลย์ โลกกำลังเข้าสู่ยุคเสื่อม โดยที่ไม่ใช่หน้าที่ตนเอง โดยที่ตนเองไม่ปฏิบัติจิตตภาวนาเลย นั่นแหละ เรียกว่า "คนขวางโลก"

 

จิตที่สะอาดบริสุทธิ์แล้ว ย่อมมีพลังงานบวก พลังแห่งความบริสุทธิ์ พลังแห่งกระแสธรรม แผ่ ออกมา ให้โลกได้ชุ่มเย็น..

 

ว่าจะไม่คุยแนวๆนี้ เสือก โง่ อยู่ได้..

จำเป็นต้องยกเอาเรื่องภัย มาอ้างอิง..

 

อยากได้เรื่องราวตื่นเต้นใช่มั๊ย เดี๋ยวจะบอกให้รู้ไว้..

"พระยาธรรมิกราช" ใกล้ประจักษ์แก่โลกมนุษย์แล้ว แค่รอเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น..

"พระยาธรรมิกราช" ประจักษ์แก่โลกมนุษย์เมื่อไหร่ สรรพสัตว์ที่จิตเต็มไปด้วย อคติ และ จิตอกุศล จิตมืดบอด บารมียังไม่พร้อมฟังธรรม ก็ต้องทิ้งร่างกายสังขาร ไปชดใช้กรรมก่อน

ธรรม มา กิเลส ไป

ธรรมเกิด กิเลสตาย..

แล้วท่านพร้อมฟังธรรมหรือยัง..



ปล. นิยาย ยามเย็น..

 

บางทีคิดว่า การปฏิบัติจิตสมาธิภาวนา คือ ความเมตตา อย่างเดียวเท่านั้น
ใช่ค่ะ แต่มีคำตอบ ที่มนุษย์ทั้งหลายต้องสามารถแสดงออกมาเป็นรูปธรรมต่อเพื่อนมนุษย์คนอื่นได้ ก็คือ
1.ความสงบสุข
2.ความสำรวม
3.ความรัก (เมตตา)
4.ปัญญาญาณ

อุปสรรคต่างๆ ในชีวิตจึงเป็นบททดสอบตนเองที่ดีที่สุดของมนุษย์เพื่อที่จะได้รู้ว่าตนเองนั้น มีศักยภาพและพลังอำนาจในตนเองสูงส่งระดับใด ก็คือ นักสู้ในชีวิตประจำวันเพื่อการรู้แจ้ง

ก็คือการฟันฝ่ากับอุปสรรคต่าง ๆ มากมาย
1.ต่อสู้กับกิเลสตัณหาทางอารมณ์ของตนเอง
2.ต่อสู้กับการถูกยั่วยุปลุกเร้าจากการจูงใจด้านบวกโดยผู้อื่น
3.ต่อสู้กับการถูกยั่วยุปลุกเร้าจากการจูงใจด้านลบโดยผู้อื่น
4.ต่อสู้กับการถูกจูงจิต โดยผู้อื่น
5.ต่อสู้กับความไม่รู้ของตนเอง เพื่อทำความไม่รู้นั้นให้กระจ่าง คือ
6.ต่อสู้กับความมีทิฐิดื้อรั้นของตนเอง
7.ต่อสู้กับความโง่เขลาเบาปัญญาของตนเอง
8.ต่อสู้กับความงมงายของตนเอง
9.ต่อสู้กับชะตาชีวิตตนองตามเงื่อนไขในพันธะสัญญากรรม และบทเรียนโลกในพันธะกรรม ในบทบาทความสัมพันธ์กับมนุษย์คนอื่น ๆ

นี่แหละค่ะ คือหน้าที่ที่ตนได้กำลังกระทำอยู่ และได้บอกกล่าวเพื่อให้คนอื่นด้วยค่ะ และเมื่อได้กระทำตามนั้นก็ถือว่าเป็นการช่วยเหลือโลกทางอ้อมด้วยค่ะ