พระเกจิเมืองโคราช

ในเมืองโคราชนั้น มีพระเกจิอาจารย์ที่โด่งดัง
เป็นที่รู้จักดีก็คือ หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ วัดบ้านไร่
ผู้มากล้นด้วยบุญบารมี ถึงแม้ว่าองค์ท่านจะมรณภาพจากไปแล้วแต่ก็ยังคง เป็นที่เคารพนับถือของเหล่าศิษยานุศิษย์ทุกคนและในปัจจุบันก็มีอีกหลายรูปแต่ก็คงเป็นที่ทราบกันมากแล้ว ในส่วนตัวผมเองอยากถ่ายทอดความรู้สึกศรัทธาในครูบาอาจารย์ที่ผมมีโอกาสได้ไปสนทนากับท่านแล้วมีความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ทำให้ผมเชื่อมั่นศรัทธาในพระธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากขึ้นโดยเฉพาะเรื่องของการปฏิบัติภาวนา ผมมั่นใจในตัวท่านมากท่านตอบได้อย่างมั่นใจไม่ลังเลเลยเพราะตอบจากประสบการณ์ธรรมะที่ท่านได้ปฏิบัติมาแล้วนั่นเอง ผมนับถือท่านว่าเป็นพ่อแม่ครูบาอาจารย์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเป็นพระอริยเจ้าองค์หนึ่งที่น่ากราบไหว้ได้อย่างสนิทใจเลย
นั่นก็คือ ท่านพระอาจารย์มหาคมกริช สิริจันโท วัดป่าสบายใจ อำเภอชุมพวง จังหวัดนครราชสีมา ซึ่งผมได้ไปอ่านเจอประวัติบางตอนจึงได้ขออนุญาตเจ้าของบทความที่นำมาเผยแผ่ประวัติปฏิปทาของครูบาอาจารย์ให้เป็นที่รู้จักยิ่งขึ้น ซึ่งได้กล่าวถึงว่า
หลวงปู่มหาคำแดง ฐานทัตโตได้กล่าวยกย่องท่านพระอาจารย์มหาคมกริช สิริจันโทเมื่อครั้งยังเป็นสามเณรว่า
ต่อไป มหาเณรองค์นี้ไม่ธรรมดา

พระอาจารย์มหาคมกริช สิริจันโท เมื่อตอนเป็นเด็กจนบวชเป็นสามเณรท่านมีอุปนิสัยพิเศษไม่เหมือนเด็กรุ่นราวเดียวกัน มีความสนใจในศาสตร์วิชาคาถาอาคมคัมภีร์ใบลาน จนสามารถอ่านเขียนอักษรขอม อักษรธรรมลาวได้ตั้งแต่เป็นเด็ก สวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็น สวดมนต์เจ็ดตำนาน สิบสองตำนานได้หมดจนคนเฒ่าคนแก่อยากอายก็ว่าได้ เข้าวัดตั้งแต่จำความได้ ท่านจึงได้ดั้นด้นแสวงหาครูบาอาจารย์ต่างๆที่มีวิชาความรู้คาถาอาคม ครั้งหนึ่งท่านเล่าให้ฟังว่า

เมื่อตอนเป็นสามเณรท่านได้นิมิตเห็นหลวงปู่องค์หนึ่ง ท่านบอกชื่อเลยว่า

“เราคือหลวงปู่มหาคำแดง
อยากรู้กะมาหาปู่เด้อ มหาเณร”

วันนั้นมีเหตุให้ต้องมีธุระเข้าไปในเมืองพะเยา
เพื่อจะไปส่งเอกสารให้ครูบาอาจารย์ ได้ผ่านร้านหนังสือพระ บังเอิญเห็นรูปปกหนังสือ หลวงปู่มหาคำแดง ฐานทัตโต เกิดอัศจรรย์ในใจมาก ว่าเมื่อคืนเพิ่งได้นิมิตเห็น ชื่อหลวงปู่องค์นี้อยู่ เมื่อเปิดอ่านดูจึงได้ทราบว่าท่านอยู่ที่ วัดคัมภีราวาส บ้านนาพิน ต.นาพิน อ.ตระการพืชผล จ.อุบลราชธานี เคยเป็นลูกศิษย์ของ ญาท่านโทน ( หลวงปู่โทน กันตสีโล ) วัดสิงหาญ บ้านสะพือ ตำบลตระการพืชผล อำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี และในสายของหลวงปู่สำเร็จลุน
ทำให้อยากเดินทางไปหาท่าน เพื่อศึกษาเล่าเรียนวิชาคาถาอาคม

จึงกราบลาครูบาอาจารย์เพื่อเดินทางไป
จังหวัดอุบลราชธานี พอมาถึงก็ต่อรถมาอำเภอตระการพืชผล และถามหาบ้านนาพิน
พอเขามาส่งถึงวัดก็เข้าไปหาหลวงปู่มหาคำแดง ฐานทัตโต และเป็นที่น่าประหลาดใจเป็นอย่างมาก เมื่อหลวงปู่มหาคำแดงเห็นหน้าท่านมหาเณร ได้กล่าวทักทายออกมาว่า

“โอ้ มาฮอดไวอยู่ตั้วนิ นึกว่าสิบ่มาแล้ว
เหมือนท่านรอคอยอยู่ตั้งนาน หลวงปู่บ่หวงวิชาดอก มีหยังกะสิให้หมดนั้นละ ไปหาสรงน้ำเตรียมพักผ่อนก่อนเด้อ นอนเทิงกุฏินำหลวงปู่นี้ละ “

ท่านมหาเณรรู้สึกปลาบปลื้มปิติดีใจเป็นอย่างมากไม่นึกไม่ฝันว่าหลวงปู่มหาคำแดงท่านจะเมตตาตนเองขนาดนี้

พอตกค่ำ หลวงปู่มหาคำแดงท่านสวดมนต์ทำวัตร นานประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าท่านก็นั่งภาวนาของท่านต่อ ส่วนท่านมหาเณรก็สวดมนต์นั่งสมาธิภาวนาอยู่หน้ากุฏิหลวงปู่มหาคำแดง

วันนั้นท่านบอกว่า รู้สึกอยากนั่งสมาธิภาวนาทั้นคืน นั่งตั้งแต่ เวลาประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆ พอรู้สึกตัวอีกที ดูนาฬิกาเป็นเวลาประมาณ ตีสองครึ่ง จิตใจสงบตั้งมั่นมีความรู้สึกเหมือนนั่งไปแค่ครึ่งชั่วโมง
พอถึเวลา ประมาณตีสามกว่าได้ยินเสียงหลวงปู่เดินออกมาเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟัน แล้วท่านก็สวดมนต์ทำวัตรเช้าเสร็จแล้วก็นั่งภาวนาต่อจนถึงหกโมงเช้า

พอถึงเช้าท่านมหาเณรก็ออกไปบิณฑบาตกับพระหลวงตาลูกวัด ฉันเช้าเสร็จแล้วหลวงปู่ก็เรียกให้ไปหา ท่านกล่าวว่า

“มหาเณรกะภาวนาเป็นแล้วสิเฮียนไปหยังหลายแท้คาถาอาคมนี้ จิตใจมันมีพลังหลาย ผมเห็นจิตใจท่านมีแสงสว่างใหญ่ บ่แม่นคนธรรมดาเด้
ต่อไปมหาเณรองค์นี้ต้องบ่ธรรมดาเด้อ มีบุญบารมีหลายสิได้ช่วยคนได้หลายอิหลีเด้อ “

ท่านมหาเณรก็กราบเรียนหลวงปู่มหาคำแดงกลับไปว่า

“ผมเกิดมาทั้งทีกะอยากเฮียนฮู้สุแน่วครับผม ยังบ่ทันฮู้อีกหลายจึงได้มาศึกษาหาความฮู้จากหลวงปู่พอลูกหลานได้มีครูบาอาจารย์ช่วยแนะนำบอกทางให้ถูกต้อง พอได้ช่วยเหลือคนต่อไป”

หลวงปู่มหาคำแดง ตอบว่า
“เออ คันอยากเฮียนกะสิสอนให้ “
วันนั้นก็ได้ยกครูขอเรียนวิชาคาถาอาคมกับหลวงปู่มหาคำแดง ท่านได้เมตตาสอนให้มากมาย อยู่กับท่านประมาณ ๑ เดือนเต็ม อาทิ วิชาลงตะกรุด มหาอุด เพชรหลีก (พิศะหลีก) ตะกรุดสาริกาลิ้นทอง ตะกรุดสะพัดตาลงแผ่นทองคำแผ่นตะกั่วใส่เปลือกตาเป็นสุดยอดมหานิยม มหาเสน่ห์ คาถาน้ำออกบ่อ คาถาทำน้ำมนต์ต่างๆ คาถาเป่าต่างๆ คาถาอ้อป่องส่องธรรม คาถาธาตุทั้งสี่ คาถาของสำเร็จลุน วัดบ้านเวินไซ แขวงจำปาสัก ประเทศลาว ตำราเขียนยันต์ต่างๆ

จนหลวงปู่มหาคำแดงท่านบอกเองว่า
“สอนหมดไส้หมดพุงแล้ว นอกนั้นนำไปปฏิบัติเอาเด้อ”

และต่อมาภายหลังหลวงปู่มหาคำแดงถึงกับบอกลูกศิษย์ทั้งหลายที่มาจากทางโคราช ที่มากราบท่านที่วัดว่า

“ถ้าข่อยตายกะไปหามหาเณรพุ้นเด้อ เพิ่นเกิดอยู่โคราชแต่ไปอยู่ทางพะเยา ต่อไปกะสิได้มาอยู่โคราชคือเก่านั้นละ ลาวเก่งคือกัน ดีคือกัน ข่อยเห็นจิตใจลาวสว่างไสวแจ้งสว่างดี บารมีธรรมเพิ่นสร้างมาหลายแล้ว เฮามีความผูกพันกันมาหลายภพหลายชาติแล้วไกลปานใดกะนำหากันจนพ้อ จนว่าข่อยใกล้สิตายแล้ว “

 

ท่านอยู่ที่ชุมพวงตลอดแล้วใช่มั้ยครับ

 

ผมก็ไม่แน่ใจครับ ครั้งก่อนเคยไปทำบุญกับท่านท่านบอกว่าจะอยู่พาคนทำสร้างบุญบารมีไปเรื่อยๆ