เรื่องเด่น ห้องประสบการณ์หลวงพ่อเกษม เขมโก สามารถเข้ามาคุยกันได้ครับ

พระปิดตาหลวงพ่อเกษม เขมโก ปี2517

สร้างจากมวลสารศักดิ์สิทธิ์ คือ ผงพุทธคุณ อิทธิเจ มหาราช ปัถมัง ตรีนิสิงเห เส้นเกศาหลวงพ่อเกษม จีวร ก้านธูป ฝักส้มป่อย ดอกเข็มเจ็ดสี ดอกพิกุล ดอกมะลิ ดอกสารภี ดอกเฟื่องฟ้า โดยหลวงพ่อได้อนุญาตให้คณะกรรมการวัดอินประชาราษฎร์ ได้จัดสร้างวัตถุมงคล เนื่องในโอกาสฉลองศาลเจ้าแม่สุชาดา พระผงปิดตามหาอุตม์ รุ่นนี้ยังอยู่ในพิธีเดียวกับ เหรียญแตงโม ปี ๑๗ # พระผง อ.ช.ร ปี ๑๗ # พระนาคปรกใบมะขาม รุ่นแรก ปี ๑๗ # และพระผงปัญจมหาชัยมงคล ( ชุดกรรมการ ) ปี ๑๗ อีกด้วยครับผม เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า พระปิดตามหาอุตม์ เด่นเกือบทุกด้าน ทั้งเมตามหานิยม แคล้วคลาดปลอดภัย จึงเป็นวัตถุมงคลที่น่าเสาะหามาไว้บูชาอย่างยิ่ง พระปิดตามหาอุตม์รุ่นนี้ เนื่องจากมีจำนวนที่จัดสร้างน้อยมาก จึงพบเจอหมุนเวียนไม่มากนัก ใครเห็นพบเจอเก็บกันหมด เพราะราคาไม่แพงนัก เป็นพระที่หายออกไปจากพื้นที่นานหลายสิบปีตั้งแต่หลวงพ่อยังอยู่ เป็นพระยุคแรกๆของท่าน ศิลปะที่งดงาม เจตตนาการจัดสร้างดี พิธีใหญ่

 

โชว์ครับ ตะกรุด ลาภผลพูนทวี ปี2514

ตะกรุดนี้ หลวงพ่อเกษมท่านทำใว้ตั้งแต่ปี2514 เป็นแผ่นตะกั่วอ่อนจารยันต์ด้วยตัวท่านเอง แล้วเขียนกำกับใว้อีกด้านว่า "หลวงพ่อเกษม เขมโก ลป ปี2514" ม้วนแล้วนำก้านธูปสอดใส้อีกที

พร้อมเขียนกระดาษกำกับใว้ ชัดเจน ว่า ลาภ,ผล,พูนทวี ตะกรุดและกระดาษ ลายมือหลวงพ่อท่านเขียนด้วยตัวเองนับว่าเป็นบุญอย่างยิ่งที่ได้มาบูชา เผื่อท่านใดไปเจอแบบนี้ แต่ค่อนข้างหาพบได้ยากครับ



ขออนุญาตนำภาพเจ้าของตะกรุดที่แกะแล้ว นำมาเพื่อการศึกษาครับ

 

ท่านใดมีรูปประวัติการสร้างรุ่นนี้บ้างครับ ขอบคุณครับ

*** ขออนุญาตเจ้าของภาพ เพื่อเป็นวิทยาทานครับ

 

รุ่นนี้เคยได้ยินสายตรงบอกว่าประวัติการสร้างคลุมเครือครับ

 

ขอบคุณมากครับ
ส่วนตัวผมผมชอบพิมพ์นี้ ผมก็เลยพยายามสืบค้นประวัติการสร้าง แต่หายังไงก็หาไม่เจอครับ

 

ช่วงนี้วัตถุมงคลของหลวงพ่อเกษม ขยับขึ้นเรื่อย เอาความรู้เล็กๆน้อยๆ มาฝากกันครับ

 

เหรียญพระเจ้าตากสิน ค่ายอดิศร จ.สระบุรี ปี 2514

พิธียิ่งใหญ่สุดเข้มขลัง โดยมีพล.อ เปรม ตินสูลานนท์ เป็นประธาน ฝ่ายฆราวาส และมีอาจารย์ไสว สุมโณ วัดราชนัดดาเป็นเจ้าพิธี ในการสร้างได้มีการผสมเนื้อชนวนโลหะจากบรรดาคณาจารย์ต่างๆ และนิมนต์สุดยอดพระเกจิในยุคนั้นร่วมพิธีพุทธาภิเษกร่วม 100 รูป อาทิเช่น
สมเด็จพระสังฆราช(ปุ่น)วัดพระเชตุพนฯ
เป็นประธานพิธีฝ่ายสงฆ์
หลวงปู่ชา วัดหนองป่าพง
หลวงปู่สาม วัดไตรวิเวก
หลวงปู่ฝั้น วัดป่าอุดมสมพร
หลวงปู่สิม วัดถ้ำผาปล่อง
หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่
หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี
พระอาจารย์นำ วัดดอนศาลา
หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม
หลวงพ่อพรหม วัดช่องแค
หลวงพ่อคง วัดวังสรรพรส
หลวงพ่อทบ วัดชนแดน
หลวงพ่อโอด วัดจันเสน
หลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้ง
หลวงพ่อเอีย วัดบ้านด่าน
หลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โก่งธนู
หลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่
หลวงพ่อนอ วัดกลางท่าเรือ
หลวงพ่อแจ่ม วัดวังแดงเหนือ
ครูบาวัง วัดบ้านเด่น
หลวงพ่อเกษม เขมโก. ฯลฯ

---เรื่องเล่าจากพิธีปลุกเสก---

เรื่องมีอยู่ว่าคนรุ่นเก่ารวมทั้งอนุศาสนาจารย์ประจำค่ายอดิศรบอกว่าเรื่องที่น่าแปลก คือ หลวงปู่เกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ อ.เมือง จ.ลำปางเมตตารับนิมนต์มา "มนต์"พระให้ด้วยครับ แต่พอสอบถามไปทางเจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง และคณะศิษย์รับใช้ ปรากฏว่า หลวงปู่อยู่ประจำที่สุสานไม่ได้ออกไปที่ไหนเลยโดยเฉพาะวันที่ประกอบพิธีพุทธาภิเษกนั้นหลวงปู่ยังรับแขกอยู่ที่สุสานเลย คนเป็นพยานกันนับร้อย แต่ที่งานค่ายอดิศร คนก็เป็นพยานได้นับร้อยเช่นกันว่าเห็นหลวงปู่เกษมมาเรื่องจึงกลายเป็นว่า "ต่างคนต่างจริง ไปได้อย่างน่าประหลาด...แต่ถึงแม้ว่าหลวงพ่อเกษมท่านไม่ได้มาปลุกเสกจริงๆ แต่ท่านก็ได้รับการขอให้ลงอักขระยันต์ชนวนเพื่อจัดสร้างก่อนหน้านั้นอยู่แล้วครับ

 

พระผงอัฐิธาตุ (กระดูกสันหลัง) หลวงพ่อเกษม เขมโก
รุ่นพระผงพิเศษบุเงินกรรมการ วิสาขบูชา ๒๕๓๘

พระผงบุเงินพิมพ์กรรมการจะมีองค์พระพุทธรูปอยู่ด้านบนศีรษะหลวงพ่อเกษม
ส่วนพิมพ์บุเงินธรรมดาจะไม่มีองค์พระอยู่ด้านบน

จัดสร้างโดยคณะศิษยานุศิษย์และคณะกรรมการสุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง
ออกในคราวทำบุญคล้ายวันเกิดหลวงพ่อเกษม เขมโก
วันที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๓๘ ที่เรียกว่า"พระผงพิเศษ"

เนื่องจากมีมวลสารอยู่อย่างหนึ่งที่นำมาผสมในเนื้อพระ
นั่นคือกระดูกสันหลังของหลวงพ่อเกษม เขมโก
ที่ศิษย์ใกล้ชิดได้เก็บไว้ในคราวที่หลวงพ่อเข้า
รับการผ่าตัดกระดูกสันหลังในราวปี ๒๕๒๕ - ๒๕๒๙
มีกระจายอยู่ตามองค์พระก้อนเล็กบ้างใหญ่บ้าง
และได้บรรจุจีวร เกศา ริบบิ้นและธงชาติ ในองค์พระอีกด้วย

 

ตะกรุด แผ่นยันต์มหามนต์ หลวงพ่อเกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ ลำปาง เนื้อเงิน ปีพ.ศ. ๒๕๓๗ ตอกโค๊ด นะขอม ที่สันหลอดตะกรุด

แผ่นยันต์ กับหลอดตะกรุด จะปั๊มว่า สัพเพชนา สุขิตาโหนตุ แปลว่า ขอให้ท่านเป็นผู้มีโชคดี ทั้งภาษาไทยที่หลอดตะกรุด และภาษาขอมที่แผ่นยันต์มหามนต์

 

โอกาสะ โอกาสะ อาจาริโย เมนาโถ ภันเตโหตุ
อายัสมา เขมโก ภิกขุ เมนาโถ ภันเตโหตุ
อาจาริยัง วันทามิหัง
กราบหลวงพ่อเกษมครับ
สะมะณัง วันทามิ

 

พระสมเด็จเนื้อเทียนชัย ตะกรุดเงิน หมายเลข 1274

พระรุ่นนี้ได้ขออนุญาตหลวงพ่อเกษม นำเทียนชัยที่ผ่านพิธีจุดเทียนอธิฐานจิตปลุกเสกโดยหลวงพ่อเกษม ในพิธีต่างๆหลายพิธีแล้วนำมาผสมสร้างเป็นพระสมเด็จเทียนชัย ติดตะกรุดเงิน รันหมายเลขกำกับ จัดสร้างเนื่องในวันเกิดท่าน จำนวนน้อยมาก กรอบเดิมจากวัดจากพิธี

 

โรยตะไบทองคำ หายากมากครับ

 

15 มกราคม ระลึกถึงหลวงพ่อเกษมอีกวาระหนึ่ง

พระผงรุ่นนี้ ผมเคยอ่านประวัติการเสกมาเกือบ10ปี เคยอยากได้ แต่เพราะเป็นพระไม่ค่อยนิยม คืออาจจะสร้างเยอะ พบเจอได้บ่อยๆ ในสนามพระจึงไม่แพงเลย 100-200-300 บาททั้งเหรียญและพระผง

องค์นี้ผมได้ตอนกลับไปบ้านที่เชียงรายจากพี่ตำรวจท่านนึงในราคา 150 บาท เห็นครั้งแรกคือชอบเลย (การเลี่ยมเก่าโบราณ) พอหยิบมาส่อง ยิ่งแปลกใจไปใหญ่ องค์นี้ ไม่ได้เหมือนพระผงทั่วๆไป คือมีการโรยตะไบทองคำ(เดาว่าทองคำแท้ๆ)บนองค์พระก่อนกดพิมพ์ การโรยคนทำก็ละเอียดละออมากๆคือด้านหน้าที่เป็นรูปหลวงพ่อเกษมโรยนิดๆ ไม่ให้โดนใบหน้าท่าน ส่วนด้านหลังจะโรยเยอะกว่าด้านหน้า เดาว่าคนทำหรือคนสั่งให้ทำน่าจะไม่ธรรมดาแน่นอน และสุดท้าย คือ ด้านหลังพลาสติกมีรอยขีดเขียนตัวอักขระ เหมือน รอยจารหลวงพ่อเกษมเป๊ะ คือตัวขอมตัว #นะ สามตัว และ ภาษาไทย คำว่า #ขายของดี (ผมไม่ได้เป็นคนเขียนเองแน่นอนสาบานต่อหลวงพ่อเกษมได้ครับ)

ไม่ได้เล่าให้ฟัง เพื่ออยากจะขายจะอับราคา องค์นี้ได้มาผมไม่คิดจะขายเลย แค่เผื่อว่าอาจจะมีคนรู้ดีกว่าผม ที่คิดวิเคราะห์ตามจริง

และผมมั่นใจว่า หลวงพ่อเกษมท่านคงตั้งใจมอบพระองค์นี้ให้ผมมาเพื่อแขวนบูชาอย่างแท้จริง

นามะรูปังทุกขัง ศรัทธานังอนุโมทนามิ

 

องค์นี้สวยเข้มขลังมากครับ ช่วงนี้พระหลวงพ่อราคาขึ้น รุ่นดังๆผมให้คนอื่นเช่าเกือบหมด เหลือแต่รุ่นราคาเบาๆ ของดีราคาถูกไว้บูชาครับ

 

แตงโมสภาพน่ารัก

 

สวัสดีปีใหม่ครับท่าน ขอบคุณครับผม ปีเสือแล้ว สุข สมหวัง โชคดีตลอดปีครับผม

 

ที่มาของภาพ “ยิ้มเมตตา”

....กมล เอกมโนชัย ผู้อำนวยการและเจ้าของนิตยสารศักดิ์สิทธิ์ ได้ปรารภกับสุวิทย์ เกิดพงษ์บุญโชติ เนื่องจากอยากได้รูปภาพสวย ๆ ของหลวงปู่ครูบาเจ้าเกษม เขมโก มาลงปกศักดิ์สิทธิ์ เพราะเรายังไม่เคยมีภาพสวย ๆ ซึ้ง ๆ ของหลวงปู่ท่านเลยสักภาพเดียว

ด้วยบารมีหลวงปู่ ที่ล่วงรู้ลึกเข้าไปถึงความตั้งใจมั่นของเรา อีกไม่กี่วันต่อมา เจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง ประธานคณะศิษยานุศิษย์หลวงปู่ ได้บอกมาทาง โทรศัพท์ กับท่านกมลว่า วันเกิดปีนี้หลวงปู่จะไปเทศน์ที่บ้านเจ้าประเวทย์ ถ้าว่างก็ให้ไปที่บ้านด้วย ทั้งผมและผอ.กมล ขนลุกซู่ด้วยความปีติสุดขีด
ผอ.กมล กับผม รีบเคลียร์งาน พอถึงวันนัดหมายก็ออกเดินทางทันที ระหว่างเดินทางผมและผอ.กมลต่างสนทนาวาดหวังกันไปตลอดทางจากรุงเทพฯ เราคุยกันด้วยเรื่องสัพเพเหระ จนกระทั่งขับไปถึงนครสวรรค์ ก็วกเรื่องเข้าหาจุดมุ่งหมายที่จะเดินทางไปบ้านเจ้าประเวทย์ในวันนั้น

ตอนหนึ่งของการสนทนา ผอ.กมล บอกว่า หลวงปู่ไม่ค่อยจะอนุญาตให้ใครถ่ายภาพของท่าน เท่าที่ได้เห็น แม้ท่านจะอนุญาตให้ถ่าย ก็มักได้ภาพที่ไม่ชัดบ้าง ภาพก้มหน้าบ้าง มองไปทางโน้นบ้าง ทางนี้บ้าง ไม่เคยเห็นภาพที่ท่านมองกล้องเลยสักภาพเดียว และส่วนมากหลวงปู่ท่านอยู่แต่ภายในกุฏิ มักไม่ห่มผ้า จะสวมแต่เพียงอังสะตัวเดียว ผู้ที่มีโอกาสเข้าไปถ่ายภาพหลวงปู่ แม้จะได้ภาพของท่าน แต่ก็ไม่สมบูรณ์ ตรงที่ท่านไม่ได้ห่มจีวร

ผมก็บอก ผอ.กมลว่า ถ้าคราวนี้หลวงปู่ท่านเมตตาอนุญาตให้เราได้เข้าไปถ่ายภาพของท่านในตอนที่ไม่มีใครอยู่ด้วยก็ดี เพราะเวลาถ่ายภาพ ขณะคนเยอะ ๆ มักไม่ค่อยได้ภาพที่สมบูรณ์นัก ติดแขนคนนั้นบ้าง ติดศีรษะคนนี้บ้าง บางคนยิ้มแป้นเข้ามาอยู่ในภาพ หน้าเต็มจอทีเดียว ผอ.กมล เปรยเชิงบ่นเบา ๆ ว่า ทำยังไงจะได้ภาพที่สมบูรณ์ที่สุด สวยที่สุดนะ ผมก็บอกไปด้วยความหวังแบบลม ๆ แล้ง ๆ ว่า ถ้าเรามีโอกาสได้เข้าไปถ่ายรูปท่านตรงหน้า ถ้าหลวงปู่ท่านมองกล้องแล้วยิ้ม ให้ผมได้ถ่ายภาพของท่านสักภาพ ผมคงช็อกแน่ ๆ
เรา ผมหมายถึงทั้ง ผอ.กมล และผม ต่างยกมือไหว้ สะมะณัง วันทามิ จบเหนือหัว ด้วยความหวังว่าจะให้คำพูดของเราได้ยินไปถึงหลวงปู่ ซึ่งจะเป็นไปได้หรือไม่ก็ตาม แต่ใจของเราในขณะนั้นคิดอย่างนั้นจริง ๆ แล้วการสนทนาของเราก็มาถึงจุดสำคัญ

ผมพูดกับผอ.กมลว่า เวลาใครถ่ายรูปหลวงปู่ออกมา มักปรากฏว่าหลวงปู่ท่านปิดผ้าก๊อดไว้ที่ศีรษะของท่านเสมอ ไม่มีใครรู้ว่าหลวงปู่ท่านเป็นอะไร และใครเห็นรูปนี้ก็มักถามกันเสมอ ถ้าเกิดบังเอิญวันนี้หลวงปู่ท่านไม่ปิดผ้าก๊อดให้เราถ่ายรูปหลวงปู่ก็ดี ผู้อ่านก็จะได้เห็นกันเองว่า หลวงปู่ท่านเป็นอะไรถึงปิดผ้าก๊อดไว้

วันนั้น ผอ.กมลขับรถไปถึงบ้านเจ้าประเวทย์ที่ลำปาง เย็นพอดี หลังจากเข้าอวยพรเจ้าประเวทย์แล้ว ก็ได้ทราบว่าหลวงปู่ท่านมาอยู่ที่บ้านเจ้าประเวทย์แล้วที่บนบริเวณบ้านเต็มไปด้วยผู้คน ประตูห้องหลวงปู่ปิดสนิท ทั้งผมและผอ.กมล ต่างชะเง้อชะแง้คอยืดยาวเพียรพยายามคอยดูว่า เมื่อไหร่ประตูห้องของหลวงปู่จะเปิดออกมา เพื่อที่ว่าจะได้หาโอกาสถ่ายภาพหลวงปู่

และแล้วไม่นานเกินรอ ประตูห้องของหลวงปู่ก็เปิดออก สายสิญจน์ถูกโรยออกมาจากในห้อง เสียงบอกต่อ ๆ กันว่า หลวงปู่จะเป่าสายสิญจน์ ผู้คนที่อยู่บนบ้านเจ้าประเวทย์ ต่างก็แย่งกันจับสายสิญจน์กันอลหม่าน สักครู่ พอหลวงปู่เป่าสายสิญจน์เสร็จ ผอ.กมลถามเจ้าประเวทย์ว่า หลวงปู่จะเทศน์คืนนี้ไม่ใช่หรือ เจ้าประเวทย์ท่านบอกว่า หลวงปู่ไม่เทศน์แล้ว

ทั้งผมและทั้ง ผอ.กมล หน้าจ๋อยซีดลงทันที เหี่ยวกันแน่แล้ว
เจ้าประเวทย์ก็บอกว่า คืนนี้คุณพักกันที่ไหน ผอ.กมลบอกว่า พักโรงแรม เจ้าประเวทย์ก็บอกว่า ถ้ายังไม่กลับ พรุ่งนี้เช้า หลวงปู่ท่านฉัน คุณมาใหม่ซี ผอกับผอ.กมลรับปากเจ้าประเวทย์เสียงเหี่ยวเต็มที ตอนนั้น

รุ่งเช้า ผอ.กมลและผมเตรียมของที่จะถวายหลวงปู่ทั้งของฉันและเงินเป็นแบงก์ห้าร้อย ทั้งของผมและของคุณศิรินทร ที่ใส่ซองฝากไปจากบ้าน รวมทั้งที่ ผอ.กมลและคุณชิโนรสภรรยาของท่าน ซึ่งใส่ซองเดียวกัน ที่จะขาดไม่ได้ก็คือ พวงมาลัยดอกมะลิ คนเต็มบ้านเจ้าประเวทย์ตั้งแต่เช้า ผอ.กมล และผมไปนั่งรอกันอยู่หลังสุด ตอนนั้นใจไม่กล้าคิดกล้าหวังกันแล้วว่า จะได้ภาพหลวงปู่ เหมือนอย่างที่ได้นั่งคุยกันมาในรถ เราตั้งความหวังกันไว้สูงมากเกินไปซะแล้ว นั่งคิดโน่นคิดนี่ และแล้ว จู่ จู่ เสียงใครก็ไม่รู้ยืนเรียกอยู่หน้าห้องของหลวงปู่ เสียงดังว่า ศักดิ์สิทธิ์สองคน หลวงปู่ให้เข้าไปถ่ายรูปในห้อง

ทั้งผมและผอ.กมล ตกตะลึงตัวชาไปหมด อย่างไม่แน่ใจว่าเป็นความจริง หลวงปู่ท่านเรียกให้เข้าไปถ่ายรูปของท่านในห้อง ที่ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย จริง ๆ หรือ ผมยังไม่แน่ใจนัก จึงยังนั่งนิ่งอยู่กับที่ เสียงคุณอมร วงศ์แหลมทอง จากหนังสือ “เซียนพระ” ยืนเรียกอีกว่า “ศักดิ์สิทธิ์ หลวงพ่อให้เข้าไปถ่ายรูปในห้อง” นั่นแหละทั้งผมและผอ.กมล จึงลนลานกันเข้าไปในห้องของหลวงปู่

ภายในห้องของหลวงปู่ทั้งผมและผอ.กมลถึงกับเข่าอ่อน ผอ.กมล นั้นทรุดลงกราบแทบเท้าหลวงปู่ทีเดียว เพราะอะไรหรือครับ หลวงปู่ท่านห่มจีวรเรียบร้อย นั่งประสานมือ ตามองจับมาที่ผมและผอ.กมลเป๋งเลยทีเดียว เป็นครั้งแรกในชีวิตของผมและในชีวิตของผอ.กมลก็ว่าได้ที่ได้สัมผัสกับกระแสแห่งเมตตาจิตอันรุนแรงที่สุดจากสายตาของหลวงปู่ ซึ่งไม่เคยสัมผัสกับกระแสจิตเช่นนี้จากใครมาก่อนเลย เป็นกระแสจิตที่ทรงพลังอำนาจรุนแรงมาก เช่นนี้นี่เอง ที่ไม่ว่าใครจึงกลัวเกรงหลวงปู่ท่านมาก แม้แต่เจ้าประเวทย์ก็เองเถอะ
ทั้งผมและผอ.กมล ต่างรีบถ่ายภาพหลวงปู่ ถ่ายเอา ถ่ายเอ ราวกับคนที่หิวโหย อดอยากกันมาแต่ไหนแล้วมาเจอเข้ากับอาหารทิพย์ตั้งอยู่ตรงหน้าอย่างนั้น ผอ.กมลยืนอยู่เบื้องหน้าของหลวงปู่พอดี ผมยืนอยู่ด้านข้าง ๆ ของหลวงปู่เยื้องออกมา หลวงปู่นั่งประสานมือ หันหน้าไปมอง ผอ.กมลที พอ ผอ.กมลถ่ายเสร็จ หลวงปู่ก็หันมามองผมที ผมกดฉับ ไฟสว่างวาบ หลวงปู่ก็หันหน้าไปมองทาง ผอ.กมล หลวงปู่ท่านนั่งหันไปหันมา ให้ผมและ ผอ.กมลถ่ายสลับกันอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานานพอสมควร ยอมรับครับว่ามือไม้สั่นไปหมด ตื่นเต้นกันสุดชีวิตทีเดียว ถ่ายรูปหลวงปู่เสร็จถึงกับหอบ มีอยู่ครั้งหนึ่ง หลวงปู่ท่านหันหน้ามามองผม ซึ่งผมได้เตรียมปรับหน้ากล้องเอาไว้เรียบร้อยแล้ว พอผมเห็นหลวงปู่ท่านยิ้มให้ ก็รับกดชัตเตอร์กล้องทันที ไฟสว่างวาบ เสียงหลวงปู่ท่านพูดขึ้นว่า

“ถ่ายไปทำไมเยอะแยะ หลวงปู่ไม่ใช่นางงามนะ”

ผมเข่าอ่อนพอดี และภาพนี้ก็ดูเหมือนว่าเป็นภาพสุดท้ายที่ผมไมได้คิดไม่ได้หวังว่า ภาพนี้จะดีหรือไม่ดีอย่างไร แต่ที่ผมตั้งใจและวาดหวังไว้เป็นที่สุด ก็คือภาพที่หลวงปู่ท่านนั่งประสานมือ อย่างสงบสำรวม และหันไปหันมาให้ผมและผอ.กมลถ่ายคนละทีนั่นแหละครับ เวลาพกพาฟิล์มทั้งหมดกลับกรุงเทพฯ ด้วยความหวังที่สูงสุด อิ่มใจที่สุด ผมเคยเชื่อมั่นฝีมือการถ่ายภาพของตัวผมเองเสมอ ค่าที่มีครูบาอาจารย์ชื่อ ท่านศาสตราจารย์พูน เกษจำรัส อดีตนายกสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ที่เคี่ยวเข็ญผมมาตลอด ซึ่งผมเองก็เคยคว้ารางวัลชนะเลิศการถ่ายภาพ จากมือท่านอาจารย์พูนมาแล้วด้วยความภาคภูมิใจ เป็นเกียรตินิยมที่ทำให้ผมมั่นใจตัวเองมาก และได้สอนคนมาก็มาก แต่ฝีมือการถ่ายภาพของผมตกต่ำมาก เมื่อมาถ่ายภาพหลวงปู่ในวันนี้

รับรูปที่ล้างอัดไว้จากร้าน “อาภากร” ฝีมือเยี่ยม แล้วทั้งผมและผอ.กมล ก็ขึ้นไปบนชั้นจำหน่ายอาหารที่มาบุญครองเซ็นเตอร์ รับประทานอาหารและที่จะขาดไม่ได้คือ โอเลี้ยง ที่หอมหวนที่สุดขาประจำที่ถูกคอกัน พอเปิดอัลบั้มรูปภาพทั้งหมดออกดู ทั้งผมและ ผอ.กมล แทบหมดแรง พลิกดูจนหมดอัลบั้ม ทุกอัลบั้ม ใจหาย ภาพที่วาดหวังไว้นั้นมัวซัวไปหมด เพราะไฟแฟล็ชไม่ทำงานหรือเพราะเหตุใดก็ไม่ทราบ โอเลี้ยงที่เคยหอมหวานมาตลอด นานนับหลายปีสำหรับเรา กลับกลายเป็นโอเลี้ยงที่ขมปี๋ฝืดคอ จนดูเหมือนจะมีกลิ่นทะแม่ง ๆ เอาเสียด้วย คนเราที่ผิดหวังรุนแรงเป็นเช่นนี้เองหนอ ทั้งผมและผอ.กมล ซึมเซาลงถนัดใจ ความมั่นใจตัวเองของผมหายไปเกือบหมดสิ้น

รุ่งขึ้น เราตัดสินใจเลือกเอาภาพที่เห็นว่า น่าจะดีที่สุด แล้วในสภาพที่ซึมเซาผิดหวังเช่นนั้นเป็นภาพขึ้นหน้าปก คือในฉบับที่ 223 ที่เราตั้งใจจะขึ้นปก ภาพของหลวงปู่ท่านเป็นสิริมงคล เพราะเป็นฉบับที่ก้าวขึ้นสู่ปีที่ 10 ของนิตยสารศักดิ์สิทธิ์พอดี หนังสือฉบับนั้นพิมพ์เสร็จ วางตลาดเรียบร้อย ทั้งผมและผอ.กมล ก็มีเรื่องที่จะต้องขึ้นลำปางไปในงานของหลวงปู่ท่านกันอีก พอเจอะหน้าเจ้าประเวทย์เข้า ผมเอานิตยสารศักดิ์สิทธิ์ฉบับที่ 223 มอบให้เจ้าประเวทย์ด้วยความสงบเสงี่ยมซึมเซา แต่กลับพลิกล็อกครับ เจ้าประเวทย์ท่านยิ้มบอกว่าผมว่า ผมซื้อแล้ว ปกเล่มนี้สวยมาก เดี๋ยวผมจะเอาไปให้หลวงพ่อดู แล้วจะถามท่านว่า รูปใคร เป็นความชื่นชมที่เราไม่แน่ใจนักว่า จริงจังแค่ไหน เจอะคุณพงษ์สิน หริณวรรณ ประธานจัดสร้างวัตถุมงคลหลวงปู่อีกท่านหนึ่ง เห็นปกศักดิ์สิทธิ์ฉบับนี้เข้าร้องว่า ขอผมสักภาพเถอะ จะเอาไปทำล็อกเก็ต

เจ้าประเวทย์เอาภาพนั้นเข้าไปหาหลวงปู่ ถามท่านว่า หลวงพ่อนี่รูปใคร
หลวงปู่ยิ้ม บอกว่าก็รูปเราน่ะซี
เราขยายภาพขนาดใหญ่ ไปขอเมตตาหลวงพ่อจารลายมือบนภาพให้ นั่งรอหน้ากุฏิตั้งแต่ 9 โมงเช้า จนถึง 4 โมงเย็น หลวงปู่นั่งค่อย ๆ บรรจงจารลายมือให้ เซนไปท่านก็เพ่งพิศไป หลวงปู่เขียนเสร็จก็บอกกับพี่เสริฐ “ผอมไปนะ” แล้วหลวงปู่ก็ชี้ให้พี่เสริฐ คนรับใช้หลวงปู่ดูที่รูปนี้

หลวงปู่ท่านเขียนให้สองรูป ให้ผมไปบูชาที่บ้านรูปหนึ่ง ผอ.กมลรูปหนึ่ง สัมผัสทางใจส่วนลึกอันเร้นลับ บอกเราว่าหลวงปู่ให้เราพิมพ์รูปนี้ของท่านแจก ผอ.กมลปรึกษาเจ้าประเวทย์ ท่านก็บอกว่าดี พอกลับถึงกรุงเทพฯ ก็รีบพิมพ์ทันที เสร็จแล้วก็ติดต่อเจ้าประเวทย์อีกที เจ้าประเวทย์กราบเรียนหลวงปู่ แล้วเจ้าประเวทย์ก็บอกมาว่า หลวงปู่ให้นำรูปไปให้ท่านมนต์ที่สุสานไตรลักษณ์ เราขนรูปทั้งหมดด้วยรถบรรทุก 6 ล้อคันหนึ่งและขับรถตามไปอีกคันหนึ่ง

ไปถึงกุฏิหลวงปู่ตามเวลานัดหมาย ทั้งผมและผอ.กมลก็ถึงกับตกตะลึงกับความตื่นเต้นของคนที่นั่น กับรูปถ่ายของหลวงปู่รูปนี้ เจ้าประเวทย์ตื่นเต้นมากกว่าใครเพื่อน อย่างชนิดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยถึงกับเอ่ยปากขอไว้ที่สุสานไตรลักษณ์และบอกว่า รูปหลวงปู่รูปนี้ สวยซึ้งที่สุดเท่าที่มีการถ่ายรูปหลวงปู่ทั้งหมด

เมื่อเราขนรูปหลวงปู่ทั้งหมดเข้าไปวางอยู่ต่อหน้าหลวงปู่ ขณะที่ท่านกำลังปลุกเสกให้นั้น ทั้งผมและผอ.กมลน้ำตาคลอ เมื่อสำนึกถึงความเมตตาสูงสุดของหลวงปู่ ทุกอย่างที่เรานั่งคุยกันมาในรถ ก่อนที่จะได้มีโอกาสถ่ายภาพหลวงปู่ภาพนี้ เป็นอย่างที่เราพูดไว้ทั้งสิ้น ตั้งแต่พูดว่าหลวงปู่ห่มผ้าจีวรเรียบร้อย นั่งมองกล้องยิ้มให้น้อย ๆ ด้วยเมตตาอันยิ่งใหญ่ และที่สำคัญที่สุด หลวงปู่ท่านยังเอาผ้าก๊อดออกจากศีรษะของท่านอีกด้วย ผมไม่กล้าที่จะพูดอะไรพาดพิงก้าวล่วงหลวงปู่อีกแล้ว พูดไว้อย่างไรก็ได้ไปเห็นเป็นอย่างนั้นไปหมด

เสร็จพิธีปลุกเสกซึ่งหลวงปู่ได้เมตตาให้เป็นพิเศษอย่างสมคุณค่าทีเดียว ด้วยการปรกอธิษฐานจิตให้นานถึง 49 นาทีพอดีอย่างไม่น่าเชื่อ เสร็จแล้วหลวงปู่รับสายสิญจน์ทั้งลูก ที่โยงมาพันล้อมรอบรูปภาพหลวงปู่ทั้งหมด ไปอธิษฐานจิตแล้วเป่าให้เต็มอึดใจ เสร็จแล้วก็ขนกันออกมานอกห้องหลวงปู่ไปขึ้นรถ ตอนนี้แหละครับค่อนข้างชุลมุนพอสมควร ผู้คนที่อยู่ในพิธีต่างก็เข้าไปห้อมล้อม ผอ.กมล ทั้งขอรูปขอจองหนังสือกันวุ่นวายไปหมด

เจ้าของเก่าเขา ตั้งใจทำให้เราได้แขวนบูชา

ศรัทธานัง อนุโมทนามิ

 

น้อมกราบลป.ครูบาเจ้าเกษม เขมโก
เหนือเศียรเกล้า
กราบ กราบ กราบ

 

เหรียญหลวงพ่อเกษม เขมโก
รุ่น พิเศษ พิมพ์ หลังภปร. เสาร์ ๕ ปี2523

จัดสร้างโดย คณะกรรมการ วัดคะตึกเชียงมั่น
ออกแบบเหรียญนี้โดย ช่างเกษม มงคลเจริญ ผู้เป็นนายช่างที่มีฝีมือที่ยอดเยี่ยม และมีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในประเทศเป็นผู้ออกแบบสร้าง และได้ออกแบบพุทธลักษณ์อันวิจิตร์อย่างสุดฝีมือ

วัตถุประสงค์ในการจัดสร้าง เพื่อหารายได้บูรณะวัดม่อมพระยาแช่ และ สาธารณประโยชน์อื่นๆ

พิธีพุทธาภิเษก ปลุกเสกในวันเสาร์ห้า ณ สุสานไตรลักษณ์ วันที่ ๕ เมษายน ๒๕๒๓ แรม ๕ ค่ำ เดือน ๕ ถือว่าเป็น “วันแรง” ของที่ปลุกเสกจะเข้มขลังและศักดิ์สิทธิ์เป็นพิเศษ

รายการและจำนวนการจัดสร้าง
จัดสร้าง ด้วยกัน 2 พิมพ์ คือ พิมพ์หลัง ภปร.ใหญ่ และ ภปร. เล็ก ดังนี้

1. เนื้อทองคำ จำนวนการสร้าง 169 เหรียญ
2. เนื้อเงิน จำนวนการสร้าง 2523 เหรียญ (จัดสร้างเท่ากับปีที่จัดสร้าง)
3. เนื้อทองแดง จำนวนการสร้าง 200000 เหรียญ

เหรียญพิมพ์หลัง ภปร. ใหญ่ ที่พบเห็นหลายบล็อก ที่พบเห็นคือ

1. บล็อก ก ขีด กล่าวคือ ข้อสังเกต ตรง "พ" คำว่าหลวงพ่อจะมีเส้นขนแมวลากไปชนขอบเหรียญ คำว่า "เขมโก" ตรงตัว"ข" "ก."มีเส้นขีดเกิน จึงเป็นที่มาของบล็อก "ก" ขีด

2. บล็อก ๒ ขีด กล่าวคือ ข้อสังเกต ตรงเหรียญมีเส้นขนแมวที่เลข พ.ศ. ๒๕๒๓ ตรงเลข ๒ ของ "๒๓" มีเส้นขีดตรงเลข ๒ จึงเป็นที่มาของบล็อก 2 ขีด

3. บล็อก 3 ขีด กล่าวคือ ข้อสังเกต ตรงเหรียญมีเส้นขนแมวที่เลข พ.ศ. ๒๕๒๓ ตรงเลข ๓ ของ "๒๓" มีเส้นขีดตรงเลข ๓ จึงเป็นที่มาของบล็อก 3 ขีด

 

ผมอยากศึกษาทางสายหลวงพ่อเกษม
ช่วยแนะนำหนังสือสรุปวัตถุมงคลหลวงพ่อเกษม ขอเล่มที่ครบสมบูรณ์หน่อยครับ
ขอบคุณครับ