บุคคลมี 4 ประเภท และคำ ขอของท่านท้าวสหัมบดีพรหม ที่หลวงพ่อกล่าวไว้

เมื่อองค์สมเด็จพระสัมามสัมพุทธเจ้าทรงบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว สมเด็จพระประทีปแก้วทรางดำริว่า ธรรมที่เราบรรลุนี้เป็นของยากมาก ละเอียดละออสูงสุดมากยากที่บุคคลจะบรรลุตามได้ ในตอนต้นตามพระบาลี พระองค์ก็ท้อใจไม่อยากสอนคนอื่นเพราะมันยากเหลือเกิน เพราะเป็นพระเป็นพระอรหันต์องค์แรก ยังไม่มีใครรู้จักพระอรหันต์ แต่ที่ กล่าวว่า เพราะอาศัยพระมหากรุณาธิคุณ
และอีกอย่างหนึ่งในปฐมสมโพธิ บอกว่า ท้าวสหัมบดีพรหม ทรงเห็นว่าความฉิบหายจะบังเกิดแก่หมู่มวลสัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลายจึงกล่าวคำว่า
พรหมมา จะโลกาธิปะติ สะหัมปะติ กัตอัญชะลี อันธิวะรัง อะยาจะถะ สันติธะสันตาป ปะระชัก ขะชาติกา เทเสตุธัมมัง อนุกัม ปิมัง ปะชัง
" ท้าวสหัมบดีพรหมผู้เป็นอธิบดีของโลก ได้ประนมหัตถ์ นมัสการอาราธนากราบทูลวิงวอนสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงธรรมอันประเสริฐ ว่าสัตว์ทั้งหลายผู้มีธุลี คือ กิเลสในดวงตาที่เบาบางยังมีอยู่ในโลกนี้ ขอพระองค์ทรงโปรดแสดงธรรมเพื่อสงเคราะห์หมู่สัตว์นี้เถิด"
มาแสดงสัญลักษณ์ ให้ปรากฏว่าบุคคลที่เกิดมาในโลกนี้มันมี 4 ขั้นคือ
บุคคลประเภทที่หนึ่ง อุคฆฏิตัญญู บุคคลประเภทนี้ มีปัญญาบารมี เต็ม และ มีปัญญาสูงมาก เพียงแค่แนะนำแค่หัวข้อก็รู้เรื่องสามารถจะบรรลุมรรคผลได้
บุคคลประเภทที่สอง วิปจิตัญญู บุคคลประเภทนี้มีบารมีเต็มแต่ปัญญาทึบไปนิดหน่อย ปุคคลประเภทนี้ แนะนำแค่หัวข้อไม่รู้เรื่องกันแน่ ต่องอธิบายขยายความจึงจะเข้าใจก็สมามรถบรรลุมรรคผลได้
บุคคลประเภทต่อไป เรียกว่า เนยยะ บุคคลประเภทนี้ยังไม่มีโอกาศที่จะบรรลุมรรคผลในตอสแรก แต่การเทศน์สอนครั้งแรพอเข้าใจในข้อวัตรปฏิบัติ พอทำตามได้แต่กำลังใจยังอ่อน ต้องสอนกันซ้ำๆ ซากๆ มากๆ หน่อยจึงจะบรรลุมรรคผล
แต่บุคคลประเภทที่สี่คือ ปทปรมะ บุคคลประเภทนี้สอนเข้าหูซ้ายออกหูขวาไม่รู้เรื่องเลยเทศน์ยังไงก็ยังไม่บรรลุมรรคผล
เป็นอันว่า องค์สมเด็จพระทศพล ทรงสดับจากถ้อยคำของ ท้าวสหัมบดีพรหม แล้วพระองค์ก็ทรงดำริที่จะสอนคน ก็รวมความว่า
"ถ้าบุคคลใดรับคำสอนได้ ตถาคตก็จะสอน ถ้าบุคคลใดไม่สามารถรับคำสอนได้ ก็ปล่อยไปตามกฏของกรรม "

 

ลองเปรียบเทียบตัวเองดูครับ ว่าอยู่ประเภทไหน โมทนาครับ