ปฏิบัติกรรมฐานแล้วจิตไม่มีความสุข ?

ถาม : กรรมฐานที่ต้องพิจารณาน่ะครับ พิจารณาแล้วเกิดการเบื่อหน่ายอย่างเช่น เนวสัญญาอะไรต่างๆ นะครับ จริงๆ แล้วกรรมฐานนี่คือทำแล้วเพื่อให้จิตเกิดความสุข ทีนี้พอเริ่มต้นคิดก็ไม่รู้ว่าจะมีความสุขอย่างไร เพราะจิตไม่มีความสุขอะไรอย่างนี้นะครับ ?

ตอบ : กรรมฐานจริงๆ จะมีลักษณะว่า รู้เห็นตามความเป็นจริง ในเมื่อรู้เห็นตามความเป็นจริง ระยะแรกนี่จะเกิดการรังเกียจ เกิดการเบื่อหน่าย เห็นเป็นทุกข์เป็นภัย เห็นเป็นโทษ เห็นเป็นของน่ากลัว เราต้องก้าวล่วงตรงจุดนั้นไปได้ถึงจะมีความสุข จะมีความสุขตรงที่ว่าเรายอมรับได้ ลักษณะของการยอมรับนี่ลำบากหน่อย ถ้าปัญญาไม่ถึงนี่ไม่ค่อยยอมรับหรอก เรื่องของ อาหารเรปฏิกูลสัญญา ก็เหมือนกัน ถ้าหากว่าเราพิจารณาไป พิจารณาไป จะรังเกียจมาก บางคนนี่ประเภทถึงกับข้าวปลาไม่กินเอาเลย คราวนี้ไปกระจายออกถึงขนาดนั้น แล้วพระท่านเคยบอกไว้ว่า ต้องรวมกลับเข้ามา พิจารณาให้เห็นว่า ในเมื่อร่างกายยังคงอยู่ ตามสภาพร่างกายก็ต้องอาศัยอาหารเป็นเครื่องหล่อเลี้ยง ก็ฝืนๆ กินเข้าไปหน่อย ท่านใช้คำพูดลักษณะที่ว่า เหมือนกับกินเนื้อของบุตรสุดที่รักของตนเอง ให้ความรู้สึกเป็นอย่างนั้น

ถาม : หมายความว่าจิตของผู้ฝึกกรรมฐานอย่างนี้จะมีความสุขอยู่ที่จิตเหรอครับ ?

ตอบ : ยอมรับแล้ว ยอมรับความเป็นจริง เห็นแล้ววางลงได้ก็ไม่มีอะไรให้ทุกข์ ถ้าไม่ยอมรับความเป็นจริงแรก ๆ ก็ต้องข่มไว้ ข่มไว้ก็ต้องอาศัยกำลังของฌานสมาบัติ ถ้าหากว่าข่มไม่อยู่ก็ กระบะแตก (หัวเราะ) ไม่ได้ใช้แม็กลายเนอร์



สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนมีนาคม ๒๕๔๕
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ



.