วันคล้ายวันเกิด และวันทำบุญครบรอบ 14 ปีแห่งการมรณภาพขององค์หลวงพ่อฤาษีฯ

อีกเดือนเศษๆก็จะถึงวันทำบุญวันคล้ายวันเกิด และวันทำบุญครบรอบ 14 ปีแห่งการมาณภาพขององค์หลวงพ่อฤาษีฯแล้ว มาร่วมกันกล่าวสดุดีบูชาพระคุณ หรือเรื่องราวความประทับใจในองค์หลวงพ่อกันดีไม๊ครับ..

เริ่มจากผมก่อนละกันนะครับ...

............................................................................................................................

ผมมีโอกาสได้พบองค์หลวงพ่อครั้งแรกเมื่อวันเสาร์ที่ 4 กรกฎาคม 2535 ที่วัดท่าซุง วันนั้นเป็นวันที่ผมไม่มีวันลืม วันนั้นเป็นการเข้าร่วม"พิธีเป่ายันต์เกราะเพชรครั้งที่ 18 รอบสุดท้าย" ซึ่งเป็นครั้งสุดท้ายของหลวงพ่อที่ทำพิธีให้ ผู้คนมากมายมาจากทั่วสารทิศเต็มพื้นที่ของศาลา 12 ไร่ และแปลกมากเลยครับที่ทุกครั้งที่ผมไปกราบพระประธานที่ศาลา 12ไร่นี้ จะมีอาการน้ำตาคลอเบ้า คล้ายกับว่าสถานที่แห่งนี้ไม่แปลกสำหรับเรา รู้สึกเหมือนเคยอยู่ที่นี่มาก่อนยังไงไม่ทราบ......

ตั้งแต่วันนั้น...ผมได้พบกับองค์หลวงพ่อฤาษีที่ซอยสายลม ได้ถวายสังฆทานกับท่านอีก3-4 ครั้ง ผมยังจำน้ำเสียงที่ท่านให้พรให้ถวายสังฆทานได้ในรายละเอียดทุกคำ"รวย รวย นะจ๊ะ..รวย รวย นะจ๊ะ ลูก" วันครบรอบวันเกิดปีนั้นผมไปทำบุญวันเกิดที่ซอยสายลม ผู้คนมากมายเข้าแถวทำบุญ มีบ้างได้ทานอาหารที่ศิษยานุศิษย์นำมาเลี้ยงในวันเกิดของท่าน เสียงหัวเราะ เสียงพูดคุย บรรยากาศในวันนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขจริงๆ ผมรับรู้ถึงบารมีธรรม 16 อสงไขยกับแสนกัปป์ของท่านได้เลย ท่านบำเพ็ญบารมีมานานมากจริงๆ....แต่ใครจะทราบว่าวันเกิดปีนั้นจะเป็นปีสุดท้ายที่พวกเราได้ชื่นชมบารมีขององค์ท่านกัน....

เย็นวันศุกร์ที่ 30 ตุลาคม 2535 วันนั้น... ข่าววิทยุ เสียงโทรศัพท์ โทรสอบถาม และบอกเล่าเหตุการณ์ถึงการจากไปขององค์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ..กันทั่วไปหมด ได้ทราบว่าหลวงพ่อฤาษีอยู่ที่ร.พ.ศิริราช คืนนั้นช็อคสุดขีด เย็นวาบไปทั้งตัว น้ำตามันไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว พ่อจากไปแล้ว พ่อไปสู่แดนพระนิพพานแล้ว...ตั้งใจว่ารุ่งขึ้นวันเสาร์ที่ 31 จะไปวัดท่าซุง

เช้าวันนั้นตั้งแต่เช้ามืดฝนกระหน่ำเทลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตาตลอดทั้งวัน เทวดาท่านคงจะร้องไห้เสียใจเหมือนกับที่เมืองมนุษย์เช่นเดียวกัน เช้าวันนั้นผมรีบไปที่ใส่บาตรพระ 4 องค์ถวายเป็นสังฆทานแด่องค์หลวงพ่อฤาษีฯ จากนั้นรีบเดินทางไปวัด ไปถวายสังฆทาน และเฝ้าหลวงพ่อที่หน้าศพท่าน...ตลอดคืนนั้นศิษยานุศิย์นั่งล้อมลงพูดคุยกันทั้งคืน....

 

มีพบย่อมมีพราก ..คนดีเกิดมาเพื่อทำคุณประโยชน์ให้กับมวลมนุษย์ ดูวันเวลาช่างสั้นยิ่งกระไร..